เป็นเวลานอนกว่า 30 ปี ที่แพทย์และนักวิทยาศาสตร์ในจีน เกาหลี ไต้หวัน สหรัฐอเมริกา และประเทศต่างๆได้ทำการศึกษาถึงสารออกฤทธิ์และสรรพคุณทางยาของเห็ดหลิงจือ โดยการตรวจสอบโครงสร้างทางเคมี การทดลองในห้องปฏิบัติการ ประเทศญี่ปุ่นเป็นชาติแรกที่นักวิจัยได้เผยแพร่รายงานการค้นพบองค์ประกอบทาง เคมีของเห็ดหลิงจือ ซึ่งปัจจุบันพบว่ามากกว่า 150 ชนิด และพอจะจำแนกสารออกฤทธิ์ได้ดังนี้
-ออร์แกนิค เจอร์แมเนียม (จีอี) [Organic Germanium [Ge]]
สารอินทรีย์เจอร์แมเนียม เป็นสารที่เพิ่มประสิทธิภาพในการดูดซับออกซิเจนของเม็ดเลือดแดงกว่า 1.5 เท่า เป็นการสร้างเซลล์ใหม่ทดแทนเซลล์เก่า ชะลอความแก่ จากการวิจัย ของ ดร.คาซุฮิโคะ อาซาอิ ผู้ค้นพบเจอร์แมเนียม ได้รายงานไว้ว่าเห็ดหลิงจือมีสารอินทรีย์เจอร์แมเนียมสูง 800-2000 พีพีเอ็ม มากกว่าโสม 4-6 เท่า
-โพลินแซ็กคาไรด์ (Polysaccharide)
สามารถ เพิ่มประสิทธิภาพภูมิคุ้มกันโรค กำจัดไวรัส ซึ่งโรงงานเภสัชกรรมของญี่ปุ่นหลายแห่งได้ทำการผลิตเป็นยาได้สำเร็จและได้ รับการรับรองจากกระทรวงสาธารณสุขของประเทศญี่ปุ่น
-ไตรเทอร์พีนอยด์
ช่วย ต้านสารพิษ บำรุงตับ ช่วยยับยั้งการหลั่งสารฮีสตามีน ตัวทำให้เกิดปฏิกิริยาภูมิแพ้ชนิดหนึ่ง รสขม
ขณะนี้วงการเภสัช ญี่ปุ่นกำลังอยู่ระหว่างการวิจัย ถึงแม้ว่าบรรดาพืชต่างๆจะมีสารอินทรย์เจอร์แมเนียม หรือสารโพลิเซ้กคาไรด์ก็ตาม แต่ทว่าพืชที่มีสารดังกล่าวนี้ก็จะมีเพียงชนิดหนึ่งชนิดใดเท่านั้น ไม่มีสารทั้งสองชนิดรวมกัน ดังนั้นเห็ดหลิงจือจึงเป็นพืชพิเศษที่มีความมหัศจรรย์อันล้ำค่า